Zespół suchego oka to coraz częściej diagnozowane schorzenie, które dotyka coraz szerszych grup osób. Spotykają się z nim między innymi kobiety w okresie menopauzy, osoby stosujące różnorodne leki i cierpiące na choroby niezwiązane ze wzrokiem, między innymi na choroby autoimmunologiczne. Dotyka on także nałogowych palaczy i ludzi noszących soczewki kontaktowe. Co zatem należy o nim wiedzieć?
Film łzowy a nawilżenie oka
Film łzowy jest cienką warstwą płynu fizjologicznego, który pokrywa nasze oko: rogówkę i spojówkę. Składa się przede wszystkim z trzech warstw: śluzowej, wodnistej i tłuszczowej. Warstwa śluzowa odpowiada za utrzymanie filmu łzowego na powierzchni oka.
Warstwa wodnista dostarcza tlenu i nawilża nabłonek. Zawiera przede wszystkim wodę, ale też białka i sole mineralne. Ma za zadanie chronić oko również przed bakteriami i zanieczyszczeniami.
Warstwa tłuszczowa z kolei odpowiada za natłuszczenie oka i sprawia, że powieka i gałka oczna nie ocierają się o siebie.
Dodatkowo w składzie filmu łzowego znajdują się między innymi czynniki wzrostu oraz witaminy, które odpowiadają za prawidłowe budowanie rogówki i spojówki.
Zespół suchego oka
O zespole suchego oka możemy mówić wówczas, gdy ilość filmu łzowego nie jest wystarczająca do normalnego funkcjonowania tego organu. Wywołuje on szereg uciążliwych dolegliwości, takich jak poczucie suchości i pieczenia oczu, a także uczucie ciała obcego – piasku – pod powiekami. Osoby zmagające się z zespołem suchego oka często mają przekrwione oczy, ostrość widzenia waha się u nich, a także może pojawiać się wydzielina surowicza w worku spojówkowym.
Objawy zespołu suchego oka stają się zazwyczaj bardziej uciążliwe w sezonie grzewczym oraz w miejscach suchych (suchy klimat, pomieszczenia klimatyzowane). Dolegliwości może nasilać wysiłek oczu, na przykład długotrwała praca przy komputerze, albo noszenie soczewek kontaktowych. Okresowo zespół suchego oka pojawia się w pewnych stanach chorobowych lub podczas wahań hormonalnych, na przykład przed miesiączką lub w trakcie menopauzy.
Diagnostyka zespołu suchego oka
Poza subiektywnymi doznaniami pacjenta, specjaliści muszą brać pod uwagę wyniki badań, które pomagają zdiagnozować to schorzenie. Warszawski Szpital Okulistyczny oferuje w tym celu takie badania jak tonometria, refraktometria, badanie lampą szczelinową oraz badanie na urządzeniu OSA, które bezpośrednio analizuje wydzielanie i jakość łez.
Na podstawie postawionej diagnozy prowadzone jest szczegółowe leczenie zespołu suchego oka oraz łagodzenie jego objawów, między innymi przez podawanie pacjentowi specjalnych kropli do oczu.
